تفاوت در چیست؟ پاسخ به دو پرسش بسیار مهم در توضیحات زیر است، دو پرسش و پاسخی که تمام آنچه باید از تفاوتِ مد نظرِ یتالیت بدانیم، در آن ها نهفته است. 1- چرا به سراغ سوسیس و کالباس تولید خانگی می رویم؟ 2- چرا طعم برخی تولیدات خانگی به محصولات کارخانه ای و حافظه ی مزه ای ما نزدیک تر و برای ما خوشایند تر است؟ آیا این نکته همیشه خوب و مثبت است؟! یا پای مصرف برخی از همان مواد مضر کارخانه ای وسط است؟! در تولید سوسیس و کالباس چهار مساله در میان است : 1- گوشت مصرفی 2- مواد نگهدارنده 3- کیفیت سایر مواد مصرفی مانند پروتئین های پودری و ادویه ها 4- بافت دهنده ها که بنوعی می توانند در دسته دوم و سوم هم قرار بگیرند اما بدلیل اهمیت، در دسته جداگانه ای بررسی می کنیم.
· هر کدام از این ها می توانند با کیفیت های متفاوتی استفاده شوند · و در مورد برخی شان استفاده یا عدم استفاده اش، مساله است حالا به هر میزانی که یک تولید کننده خانگی یا کارگاهی در هر یک از چهار مورد بالا، از کیفیت پایین یا نوع صنعتی مواد فاصله بگیرد، محصولش ارزشمند تر و سالم تر است. پس ما می توانیم محصولاتی را ببینیم که در یک، چند یا همه ی موارد بالا با نوع صنعتی و کارخانه ای متفاوت باشند! · مثلا محصولی تحت عنوان تولید خانگی به ما ارائه می شود که از گوشت گرم، تازه و با کیفیت استفاده شده اما برای ایجاد بافت مناسب از پودرهای صنعتی که بنام های کلی استابلایزر وجود دارند، استفاده شده.. · یا محصولی تحت عنوان تولید خانگی به ما ارائه می شود که از گوشت گرم، تازه و با کیفیت استفاده شده اما برای ایجاد عطر و بوی قوی و یا نوستالژیک و یادآور طعم کالباس های قدیمی، بجای ادویه ی واقعی از طعم های ادویه که پودرهای صنعتی با عطر مشابه ادویه ها و البته قوی تر از ادویه اصیل هستند، استفاده شده.. · یا گاهی محصول خانگی ای را می بینیم که بافت زمینه ی آن محصول _مثلا ژامبون_ خیلی یکدست و کرمی رنگ و بدون ذره ای دانه است... آن بافت کرمی و خوشرنگ و صاف شاید ما را به اشتباه بیندازد که این ژامبون، بهتر و باکیفیت تر است ... از گوشت بهتری استفاده شده و شیوه تولیدش اصولی تر بوده اما واقعیت این است که اتفاقا حضور دانه های ادویه و رنگ کمی تیره تر محصول، نشان از استفاده از ادویه واقعی است ... متاسفانه اگر ژامبونی خیلی خمیرکرمی و یکدستی داشته باشد، نشان استفاده از "طعم ادویه ها" ست که مواد صنعتی اند و یا حتی در مواردی پودر های سفید کننده!! که آنها هم مواد صنعتی و البته کاملا غیرضروری در تولید هستند. و موارد مشابه دیگر... پس در این وضعیت، آن محصول همچنان نسبت به محصول کارخانه ای بهتر است و کیفیت بالاتر دارد اما به هرحال به نسبت استفاده از پودرهای صنعتی از تولید صددرصد خانگی، فاصله دارد. پس محصولی که : 1- گوشت تازه و با کیفیت داشته باشد ( نه خمیر و ضایعات گوشت و مرغ) 2- مواد نگهدارنده نداشته باشد ( که برای کارخانه ای ها ضروری ست و برخی محصولات خانگی هم استفاده می کنند... از مهم ترین نگهدارنده ها، ماده ای بنام نیتریت است که باعث رنگ صورتی خاص ژامبون گوشت است! در واقع تکه های نمایشی گوشت گوساله در صورتی که هیچ نگهدارنده یا رنگی نداشته باشند بعد از پخت مثل گوشتی که در خانه می پزیم به رنگ قهوه ای درمی آیند و این رنگ شاید شبیه تصور ما از ژامبون نباشد اما اتفاقا نشان نداشتن هیچ گونه ماده نگهدارنده و اضافه ای است! *در برخی تولیدات خانگی از رنگ هایی مثل عصاره پاپریکا برای کمی صورتی کردن محصول استفاده می شود.) 3- ادویه های آن واقعا ادویه باشند و نه پودرهای صنعتی که بنام "طعم ادویه" گفته می شوند! ( یادمان نرود که گاها طعم ها قوی تر و خوش عطر تر هستند و بیشتر ما را به یاد محصولات کارخانه ای می اندازند اما به هر حال صنعتی اند، نه سالم و خانگی!) 4-بافت دهنده های صنعتی و شیمیایی که بنام کلی استابلایزر گفته می شوند، نداشته باشد ( چون این مواد هم صنعتی اند و بدون آنها هم می شود با مهارت و رعایت نکات حین تولید خمیر و پخت، بافت خوبی بدست آورد.. بد نیست این را هم بدانیم که گاهی به موادی مثل آرد، نشاسته ذرت، ایزوله سویا و یا پودر کازئین که در تولید محصولات استفاده می شوند هم، بافت دهنده گفته می شود، اما یه نکته وجود دارد آن هم این است که این مواد، اسم و رسم مشخص دارند و همچنین مضر نیستند و مورد تایید اند و در واقع مفید هم هستند ... پس با بافت دهنده ای که ترکیباتش کاملا صنعتی ست متفاوت اند! در واقع شاید کاربرد یکسان باشد اما نوع ماده، زمین تا آسمان متفاوت است!) نکته : بطور کلی به هر ماده ای که باعث تثبیت رنگ و مزه و بافت شود، استابلایزر گفته می شود ... و معمولا ترکیبی از چند ماده است... پس همانطور که بالا گفته شد، برخی مواد پودری مجاز هم می توانند استابلایزر در نظر گرفته شوند اما منظور ما استفاده از استابلایزر های صنعتی و شیمیایی است که متاسفانه در برخی تولیدات خانگی هم استفاده می شود. بطور مثال استابلایزر معروفی بنام تاچمس و یا پودر های عمل آوری و یا سفید کننده و موادی مثل آموژل، گاما، شینکات، سافتنر و ... که همگی در دسته مواد بافت دهنده، بهبود دهنده بافت، نگهدارنده، طعم دهنده و هر عنوان فریبنده دیگری قرار می گیرند و اگر در موردشان جستجوای ساده کنید معمولا توضیحات بدی نوشته نشده اما نکته آننجاست که اولا پودر شیمیایی اند و قطعا به تولید خانگی نباید راهی داشته باشند دوما همان پودر شیمیایی هم در بسیاری موارد از کارخانجات معروف تهیه نشده و عملا ماده ای در محصول خانگی ریخته می شود که حتی نمی دانیم چیست و دقیقا چه ترکیباتی دارد! لازم است این را هم بدانیم که برخی از این مواد صنعتی دارای یک استاندارد بهداشتی هستند که در تمام دنیا دوز مشخصی از آنها قابل استفاده در محصولات کارخانه ای ست و چه بسا استفاده از برخی شان حتی ضروری باشد یعنی مراجع بهداشتی الزام به استفاده از آنها دارند چون محصولات کارخانه ای باید بتوانند مدت زمان بیشتری را از کارخانه تا فروشگاه ها دوام آورند پس لازم است نگهدارنده های صنعتی داشته باشند اما خب! همین می تواند راه ما را از آنها جدا کند چون ما دقیقا بخاطر پرهیز از مصرف نگهدارنده ها به سمت محصولات دستساز تر و خانگی تر می رویم! در یتالیت ما : ü از گوشت با کیفیت استفاده میکنیم که می توانید این را از طعم و استوری هایی که از خرید گوشت ها می گذاریم متوجه شوید. ü از مواد نگهدارنده استفاده نمی کنیم. شاهد آن رنگ طبیعی محصولات و مدت زمان ماندگاری آنهاست...یعنی اگر محصولات را بیشتر از زمان گفته شده، حتی در یخچال نگهداری کنید مثل هر غذای پخته شده ی خانگی دیگرمان، خراب می شوند. ü از ادویه های دستساز و آسیاب و ترکیب شده توسط مجموعه خودمان استفاده می کنیم، نه از طعم صنعتی ادویه ها همچنین ادویه ها به صورت ترکیب شده و آماده خریداری نمی شوند بلکه تک تک ادویه های فرمول ادویه ها را خودمان آماده می کنیم و پس از شستشو و خشک کردن، آسیاب، الک و ترکیب می کنیم. ü از بافت دهنده های صنعتی بی نام و نشان و حتی با نام و نشان استفاده نمی کنیم! و با رعایت نکات پخت و دمایی، بافت مدنظر را بدست می آوریم. می شود که این پودرها را در ترکیب سوسیس و ژامبون ها زد و حتی با خیال راحت تر از بافت محصول، نگران درجه پخت و خراب شدن محصول هم نبود اما، ترجیح ما بر خانگی بودن صددرصد محصولات است حتی برای بچه ها، افراد مسن تر و معده های حساس. تنها بافت دهنده و نگهدارنده ما فسفات است که دوز آن را قید می کنیم. در واقع فسفات، بخشی از نمک طعام است که وقتی جدا از سایر ترکیبات نمک به گوشت اضافه شود باعث ایجاد بافت و پیوند بین گوشت، روغن و یخ می شود و همان بافت نیمه لاستیکی سوسیس و ژامبون را به ما می دهد. پس فسفات ضرر و آزاری برای معده ما ندارد.
هدف ما در یتالیت، حذف مواد غذایی خوش طعم نیست بلکه می خواهیم نوع سلامت تر آن را تولید کنیم.